।।श्री सूक्त।।
.jpg)
ॐ हिरण्य-वर्णां
हरिणीं, सुवर्ण-रजत-स्त्रजाम्।
चन्द्रां
हिरण्यमयीं लक्ष्मीं, जातवेदो म आ
वह।।१॥
तां म आवह
जात-वेदो, लक्ष्मीमनप-गामिनीम्।
यस्यां हिरण्यं
विन्देयं, गामश्वं पुरूषानहम्।।२॥
अश्वपूर्वां
रथ-मध्यां, हस्ति-नाद-प्रमोदिनीम्।
श्रियं देवीमुप
ह्वये, श्रीर्मा देवी
जुषताम्।।३॥
कां सोऽस्मितां
हिरण्य-प्राकारामार्द्रां ज्वलन्तीं तृप्तां तर्पयन्तीं।
पद्मे स्थितां
पद्म-वर्णां तामिहोपह्वये श्रियम्।।४॥
चन्द्रां
प्रभासां यशसा ज्वलन्तीं श्रियं लोके देव-जुष्टामुदाराम्।
तां पद्म-नेमिं
शरणमहं प्रपद्ये अलक्ष्मीर्मे नश्यतां त्वां वृणे।।५॥
आदित्य-वर्णे
तपसोऽधिजातो वनस्पतिस्तव वृक्षोऽक्ष बिल्वः।
तस्य फलानि तपसा
नुदन्तु यान्तरायाश्च बाह्या अलक्ष्मीः।।६॥
उपैतु मां
दैव-सखः, कीर्तिश्च मणिना सह।
प्रादुर्भूतोऽस्मि
राष्ट्रेऽस्मिन्, कीर्तिं वृद्धिं
ददातु मे।।७॥
क्षुत्-पिपासाऽमलां
ज्येष्ठां, अलक्ष्मीर्नाशयाम्यहम्।
अभूतिमसमृद्धिं च,
सर्वां निर्णुद मे गृहात्।।८॥
गन्ध-द्वारां
दुराधर्षां, नित्य-पुष्टां
करीषिणीम्।
ईश्वरीं सर्व-भूतानां, तामिहोप ह्वये श्रियम्।।९॥
मनसः काममाकूतिं,
वाचः सत्यमशीमहि।
पशूनां
रूपमन्नस्य, मयि श्रीः
श्रयतां यशः।।१०॥
कर्दमेन
प्रजा-भूता, मयि
सम्भ्रम-कर्दम।
श्रियं वासय मे
कुले, मातरं पद्म-मालिनीम्।।११॥
आपः सृजन्तु
स्निग्धानि, चिक्लीत वस मे
गृहे।
नि च देवीं मातरं
श्रियं वासय मे कुले।।१२॥
आर्द्रां यः
करिणीं यष्टिं, पिंगलां
पद्म-मालिनीम्।
चन्द्रां
हिरण्मयीं लक्ष्मीं, जातवेदो म
आवह।।१३॥
आर्द्रां
पुष्करिणीं पुष्टिं, सुवर्णां
हेम-मालिनीम्।
सूर्यां
हिरण्मयीं लक्ष्मीं, जातवेदो म
आवह।।१४॥
तां म आवह
जात-वेदो लक्ष्मीमनप-गामिनीम्।
यस्यां हिरण्यं
प्रभूतं गावो दास्योऽश्वान् विन्देयं पुरूषानहम्।।१५॥
यः शुचिः प्रयतो
भूत्वा, जुहुयादाज्यमन्वहम्।
श्रियः
पंच-दशर्चं च, श्री-कामः सततं
जपेत्।।१६॥
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें